Op 30 mei 2023 werd een ‘voorlopig’ akkoord bereikt tussen de Europese Raad en het Europees Parlement rond de modernisering van het Europese visserijcontrolesysteem met als opzet de regels tegen overbevissing te actualiseren, hetgeen dient te leiden tot een betere naleving van de regels van het gemeenschappelijk visserijbeleid.
Vanuit een aantal hoeken binnen de Belgische recreatieve zeevisserij werd hier intussen bezorgd op gereaggeerd. De Europese Commissie presenteerde maandag (19 juni) in ons bijzijn op de ICES Working Group on Recreational Fisheries Surveys (WGRFS) een overzicht van de voorliggende maatregelen. Daar intussen foutieve informatie circuleert onder vissers (o.a. betreffende mogelijke hoge kosten voor de visser) achten wij het van belang de inhoud en het proces van dit ‘voorlopig’ akkoord, waarbij artikel 55 focust op de recreatieve zeevisserij, met u te delen.
Proces:
- Formele goedkeuring door de EU Raad en EU Parlement wordt verwacht tegen eind 2023
- De publicatie/inwerkingtreding wordt verwacht tegen begin 2024
- De implementatietermijn is maatregelafhankelijk, en varieert tussen 2 jaar (2026), 4 jaar (2028) of tegen 2030.
Concreet wordt het volgende voorgesteld voor de recreatieve zeevisserij:
- Tegen 2026: Elektronische rapportage van recreatieve vangsten voor soorten die onder EU conservatiemaatregelen vallen (bv. zeebaars) -> dagelijkse registratie via een online systeem
- Tegen 2026: Lidstaten moeten recreatieve vangstdata verzamelen cf. hun eigen methodologie en dienen dit jaarlijkse aan Europa te rapporteren (dit gebeurt nu reeds via ons vrijwillig monitoringsprogramma)
- Tegen 2030: Elektronische rapportage van recreatieve vangsten voor soorten die vallen onder de aanlandingsplicht, de meerjarenplannen (MAPs) of de quota, indien het wetenschappelijk advies vanuit de STECF of ICES (of gelijkwaardige wetenschappelijke instanties) van mening is dat de recreatieve visserij een significante impact heeft op de vismortaliteit. De soortenlijst en de frequentie van rapportage zal in een latere fase worden vastgelegd via een zogenaamde ‘implementing act’.
- Tegen 2030: Welk applicatie dient aangewend te worden voor de elektronische rapportage van de vangst ligt nog niet vast. Zo zouden lidstaten bijvoorbeeld een nationaal systeem kunnen aanwenden (bijvoorbeeld cf. de online-applicatie van de huidige monitoring) of lidstaten kunnen een systeem gebruiken dat door de Europese Commissie ontwikkeld werd (RecFishing app).
Let wel, niettegenstaande de Europese Commissie geen grote inhoudelijke wijzigingen meer verwacht betreft het op heden nog steeds een ‘voorlopig’ akkoord. Het huidige voorstel, zoals geformuleerd door de Europese Commissie, impliceert geen bijkomende kosten voor de recreatieve zeevisser. Verplichtingen inzake het traceren van de locatie (via AIS) zijn enkel van toepassing op de commerciële zeevisserij (met verschillen in implementatietermijnen voor vaartuigen >12m (2026), <12m (2028) en <9m (uitstel mogelijk tot 2030)), en gelden bijgevolg niet voor de recreatieve vloot.
